Het was een concert van contrasten, het concert ‘Zingend de Zomer in!’ van Katwijks Christelijk Mannenkoor Jubilate op donderdag 4 juli in de Dorpskerk van Katwijk aan den Rijn. Neem de plechtige psalm 43 die direct werd gevolgd door een jazzy stuk gespeeld door piano en vibrafoon. Het was even omschakelen. Van het kippenvelmoment in de overgang naar ‘Dan ga ik op tot Gods altaren’ naar het kippenvelmoment in vibrafoon, subtiel en tegelijk intens bespeeld door Léon de Laat.

Jubilate zong over het algemeen evenwichtig deze avond, maar liet ook wel wat steken vallen. Dat kwam een beetje door de mix van oude ijzersterke nummers en betrekkelijk nieuwe tongbrekers als Soon ah will be done. Maar los van de foutjes zaten er ook weer juweeltjes in vanavond, zoals Avondgebed van Maarten Luther, Healing Light van componist Karl Jenkins en het Duet uit de Parelvissers, al zaten ook daarin wat onzuivere noten. Veel stukken waren over het algemeen mooi gedoseerd, neem de opbouw in Wagner Pelgrimkoor uit Tannhäuser. Mooi waren ook: The Exodus Song en By the Rivers of Babylon waarin gespeeld werd met het reggae-karakter van dit nummer. Maar andere nummers zouden wel wat spannender kunnen. Neem de ietwat saaie Welsh Hymn Tune of het overbodig aandoende Remember your smile waarin opmerkelijk genoeg de blazers van het Holland Symfonie Orkest wel excelleren.

Er was natuurlijk ook de nodige afwisseling tussen de koordelen, zoals een onderhoudend intermezzo door Arthur Postma op de vleugel. Hij speelde een medley van klassieke nummers van onder meer Mozart, Chopin, Wagner en Rossini om te eindigen met Gershwins Rhapsody in Blue, een echte uitsmijter. En zijn instrumentaaltjes met Léon de Laat waren heerlijk jazzy, bijna easy listening, als eerder genoemd contrast met de koordelen.

De opstelling in de kerk  was in hoefijzervorm. Men kan ook weinig anders met een dergelijk groot koor. Maar het vergde het nodige van de concentratie van de ‘Jubilaters’. De akoestiek is lastiger dan in Sporthal Cleijn Duin, maar ook mooier en voller.

Er was deze keer geen pauze, wat als nadeel heeft dat het programma in het totaal korter is dan gebruikelijk. Maar daar staat tegenover (elk nadeel heb z’n voordeel) dat de toehoorder niet uit z’n luister-flow wordt gehaald en dat maakt van een concert een intensere happening. Na het slotapplaus wachtte buiten de kerk koffie en fris onder het genot waarvan het heerlijk napraten was.

Adri van Beelen