Geen kerst zonder Jubilate, verzuchtte iemand in de pauze van het kerstconcert in Sporthal Cleijn Duin op donderdag 19 december jongstleden. En inderdaad, een concert van Katwijks Christelijk Mannenkoor Jubilate is de perfecte opmaat tot kerst. Alles zat mee, behalve het weer. Want je wilt toch op z’n minst vorst en sneeuw tijdens de sfeervolste dagen van het jaar.
Het concert was er een van grote afwisseling. En dat kwam niet in de laatste plaats door de aanwezigheid van de drie tenoren Jonathan Vroege, Aron Bruisten en Silencio Pinas. Een gouden greep want zij zorgden net voor die moderne musical-touch die een concert als dit nodig heeft. Het publiek genoot ervan, zo bleek uit de enthousiaste reacties in het applaus. De drie jonge mannen moesten duidelijk eerst op gang komen met Gentle Savior, maar kwamen echt los met het melodieuze Do you know what I hear, waarin pas echt te horen was wat zij in huis hadden. En hun krachtige harmonische timbre schitterende gloedvol in When a child is born, om vervolgens stemmig feestelijk af te sluiten met Cantique de Noel, dat volgens de liefhebbers altijd weer te kort duurt.
Evenwichtig
Het concert was evenwichtig van samenstelling, maar dit kon niet verhoeden dat zowel het begin van het deel voor de pauze als het begin van het deel na de pauze wat traag tot ontplooiing kwam. Eigenlijk nam de muzikaliteit pas een vlucht vanaf Healing Light van Karl Jenkins, muziek die spanning oproept en zeggingskracht heeft. Dat heeft natuurlijk ook Stille Nacht (dat ook zeker niet mag ontbreken), maar daar kun je in muzikaal opzicht weinig nieuws meer aan toevoegen. Spannend was het ook in The Royal Line uit The Promise of Christmas van Dan Burgess: één en al ritme.
Dat Jubilate de gangbare kerstmuziek geroutineerd uitvoert, weten we natuurlijk al, maar zo swingend als in Christmas Calypso is verhelderend en verrassend. Muziek zo spannend ritmisch en met een voortreffelijke dynamiek gebracht. Daarvan ga je echt op het puntje van je stoel zitten. Weemoed kwam om de hoek kijken bij This holy Christmas Night van Lloyd Larson, vaak uitgevoerd door een dameskoor, maar nu extra ontroerend uit de kelen van de Jubilate-mannen.
Dienstbaar aan de muziek
Het Holland Symfonie Orkest was goed op dreef, na een wat aarzelende start. Mooie violen en cello, voortreffelijke blazers en sprankelend slagwerk. Dit kwam goed tot uiting in de Kerstsonatine van Louis van Dijk, een Thijs van Leer-achtig jaren zeventig stuk waarin Hoe Leyt dit kindeke als een idee-fixe steeds terugkeerde. Laten we dan ten slotte ook pianist Arthur Postma vermelden, die zoals gewoonlijk weer een topprestatie leverde in de begeleiding van de tenoren, en met zijn aandeel in de overige nummers.
Dirigent Aldert Fuldner kan weer trots terugkijken op een geslaagd concert, dat hij zoals gewoonlijk geheel dienstbaar aan de muziek heeft geleid.
Adri van Beelen